چشم نرگس

شده کافر شوی و ترک مسلمان بزنیترک گویی به خدا چاک گریبان بزنیآلدرین سوخته دل ،در پی جامی آیاقدح از اشک چرا ،شرح طبیان بزنیشده آیی به غروب تنگ سکوت دریاسینه لرزد زشرر سر به غریبان بزنیموج چون آید و با خیزش آوار نگاهمحو این نیلی دور ابر پریشان بزنیشده هرپنجره ی بسته به دیوار بلندبی دیدار ز شب ،سنگ به تاران بزنی گل خشکیده زلب دارم و با این امید صبح از شبنم گل طعم نگاران بزنیشده بی تاب شوی و به خیالی دلدارره زنی کوچه چنان،نام خدایان بزنینفسی داشتم و هم نفسی راخورشید ماه هرشب به گذار،راه به باران بزنیبر سر کوی نشستم که گذر آری و بازترک این کیش کنم زلف پریشان بزنی خبری داد دلم چشم رقیبان کور استمن همه چشم شدم خار مغیلان بزنیآتشی مانده ز دل،سوزم از آن فرداهاتو بیا و به فغان،فصل به دوران بزنیشده گاهی خبری آید و این قافله ابرهمه باران شودوچشم به مهمان بزنیگر همه کافرخویش اند منم مومن توکه خدا بود دلت چون ره کفران بزنی/سجاد نعلبندی @۲۹مرداد ۱۴۰۰  چشم نرگس...

چمبره بسته روی دل عطر خیال روی توقصه ی هر شقایقی ،سرخ شده ز بوی تومی طلبم به باغ اگر خسته نگاه دیده ایسلسله کرده ای ومن راه شدم به کوی توزنجه مکن به در زدن دست، که آمدم ترارخ بنما که هر قدم طی بکنم به سوی تورقص دهی و زلف را، در گذر نسیم شبخواب نرفته ام سحر درطلب رکوعی توساحل چشم من اگر موج به آتشی ربودسوخته ام یه ابتدا در شرری به سوی توخاک به توبره میکند شیخ به عادتی اگرزخمه ی او نمیشوم در سفری به کوی توشرح سخن به نام تو نوشته قلب بیقرارموج شدی و ساحلم،هرنفسی به بوی تو./سجادنعلبندی @۱۰شهریور۱۴۰۰ن چشم نرگس...

این شهر مادری،بوی مرگ می دهددرها همه بسته سوی رنج می روددیریست نهان بود افق هر نگاه مافصلی همه پاییز روی برگ میدوداز دیو و دد ملولم و این آفتاب رادر غربت پگاه اگر ،بوی درد می‌هد هر لاله ای که بخون غلتد و چنینبی قرار از قرار، رخ شرق می دمداشکی دوید و چشم در خروش آهپلکی به رنگ راه ،چنین برق میزندهر آتشی که به دل زد اگر نسوخت این نسل سوخته چرا سرد می زندشیخ گرچه همی گشت در پی خداگم بود خدا گرچه همه فرق میدهدازغربت و فرقت اگرم یاد،می نکرداین شهر چرا باور این برگ می زند/سجادنعلبندی @۲آذر۱۴۰۰ چشم نرگس...